Kształcenie dwujęzyczne Głuchych dzieci jest to metoda edukacyjna w której naucza się Polskiego Języka Migowego (naturalnego języka osób Głuchych) oraz języka polskiego w formie pisemnej (który w tym wypadku jest językiem obcym). Metoda ta pozwala na pełnie opanowanie i rozumienie języka polskiego w formie pisemnej nie ograniczając posługiwania się naturalnym językiem migowym.
W innych krajach metoda ta jest szeroko rozpowszechniona i od wielu lat przynosi wymierne korzyści w edukacji Głuchych dzieci. Np. w Wielkiej Brytanii obok brytyjskiego języka migowego (BSL) równolegle uczy się dzieci języka angielskiego w piśmie.
W Polsce metoda ta jest mało rozpowszechniona, a niechęć surdopedagogów do jej stosowania uniemożliwia pełen dostęp Głuchych uczniów do szerszego programu edukacji na równi ze słyszącymi. Metoda ta owocuje i ma bezpośrednie przełożenie na późniejsze okresy w życiu. Ułatwiając wszelkiego rodzaju kontakty na różnych podłożach społecznych pozwala zapobiec postrzegania osób Głuchych przez społeczeństwo jako jednostki socjopatyczne.
Zostało udowodnione naukowo, że język migowy jako naturalny język dzieci Głuchych daje takie same możliwości rozwoju jak mowa u dzieci słyszących.
Głuche dzieci poddane procesowi nauczania dwujęzycznego mogą swobodnie przemieszczać się pomiędzy dwoma światami (kulturami), posiadając możliwość wolnego wyboru i wreszcie świadomej decyzji w którym świecie czują się lepiej. Metoda ta w pełni zabezpiecza poczucie własne tożsamości nie narażając na traumę i stres od najmłodszych lat życia.
Obecnie lobby medyczno-pedagogiczne nie daje rodzicom żadnego wyboru. Przedstawiając czarne scenariusze zmusza rodziców do implantacji głuchych dzieci zakazując używania i nauki języka migowego.
właściwy rozwój dzieci Głuchych gwarantuje nauka języka migowego
